Research Article
BibTex RIS Cite

Investigation of the Effect of Central Placement on Open Education System

Year 2019, Volume: 7 Issue: 3, 1288 - 1308, 31.07.2019

Abstract

This study aims to reveal the numerical change of the number of open education system students according to the central placement examination. Between 2015-2018, the numerical change of the Open Education Faculty students enrolled in the higher education system was examined in the context of central placement examination. In the study examining how the changes in the central examinations applied to the transition to higher education affect the quotas and settlement rates of the faculties of open education, number of students in higher education, number of students in open education, number of students in associate degree and bachelor's degree programs, number of students, quota and number of vacancies were investigated. Anadolu University, Atatürk University and İstanbul University, which have open education faculty, constitute the scope of the research. The distribution of the number of distance education students in 2015-2018 years in three universities in research and higher education system that rates in Turkey were also discussed. Quotas and settlement rates were examined statistically by years. It is thought that the results of the research will guide the decision makers about opening new programs in open education faculties, program quotas and legal regulations.

References

  • Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi. (2018). Nasıl öğrenci olabilirim? 12 Mart 2018 tarihinde https://www.anadolu.edu.tr/acikogretim/nasil-ogrenci-olabilirim adresinden erişildi.
  • Atatürk Üniversitesi. (2018). Açıköğretim fakültesi programlar. 12 Mart 2018 tarihinde https://www.ataaof.edu.tr/ adresinden erişildi.
  • Aydın, C. H. (2011). Açık ve uzaktan öğrenme: Öğrenci adaylarının bakış açısı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. AUAd, 3(2), 85–124.
  • Caladine, R. (2008). Enhancing E-Learning with Media-Rich Content and Interactions. IGI Global. doi:10.4018/978-1-59904-732-4
  • Daniel, J. S. (1998). Mega-universities and knowledge media : technology strategies for higher education. Kogan Page.
  • Gökdağ, D. (1990). AÖF’ün açıklık sınırları. Kurgu Dergisi, (7), 493–503.
  • Gündoğan, B., Eby, G. ve Yüzer, T. V. (2013). Uzaktan eğitimde ekolojik bir yaklaşım: Sürdürülebilir uzaktan bilgisayar mühendisliği eğitimi ekosistemi önerisi. Ankara: Kültür Ajans.
  • Holmberg, B. (2008). The evolution, principles and practices of distance education. Oldenburg: BISVerlag der.
  • İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi. (2018). Başvuru koşulları. 12 Mart 2018 tarihinde http://auzef.istanbul.edu.tr/basvuru-kosullari/ adresinden erişildi.
  • Kaya, Z. ve Odabaşı, F. (1996). Türkiye’de uzaktan eğitimin gelişimi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 29–41.
  • Keegan, D. (1996). Foundations of distance education (3. bs.). Routledge.
  • McMillan, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the consumer. Pearson
  • Moore, M. G. ve Kearsley, G. (2012). Distance education : a systems view of online learning. Wadsworth Cengage Learning.
  • ÖSYM. (2018a). ÖSYM Aday İşlemleri Sistemi - 2018 Yükseköğretim Kurumları Sınavı. 12 Mart 2018 tarihinde https://ais.osym.gov.tr/ adresinden erişildi.
  • ÖSYM. (2018b). ÖSYS: Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi. 31 Ekim 2018 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,9306/osys-anasayfa.html adresinden erişildi.
  • ÖSYM. (2018c). 2018-YKS Yerleştirme Sonuçlarına İlişkin Sayısal Bilgiler. 31 Ekim 2018 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,15288/2018-yks-yerlestirme-sonuclarina-iliskinsayisal-bilgiler.html adresinden erişildi.
  • Taylor, J. C. (2001). Fifth generation distance education. Instructional Science and Technology, 4(4), 1–14. https://eprints.usq.edu.au/136/ adresinden erişildi.
  • Uzaktan Öğretim Sözlüğü. (2018). Anadolu Üniversitesi Açık ve Uzaktan Öğrenme Sözlüğü. 30 Ekim 2018 tarihinde http://auosozluk.anadolu.edu.tr/index.php adresinden erişildi.
  • Yin, R. K. (2013). Case Study Research : Design and Methods (Applied Social Research Methods) (Fifth edit.). SAGE Publications.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Basım). Ankara: Seçkin.
  • YÖK. (2018a). Tarihçe - Yükseköğretim Kurulu. 30 Ekim 2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/tarihce adresinden erişildi.
  • YÖK. (2018b). Lisans Tamamlama/Dikey Geçiş - Yükseköğretim Kurulu. 12 Mart 2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/lisans-tamamlama/dikey-gecis adresinden erişildi.
  • Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. (2019). 2018-2019 Öğretim Yılı Yükseköğretim İstatistikleri Önlisans ve Lisans Düzeyindeki Öğrenci Sayıları. 5 Temmuz 2019 tarihinde https://istatistik.yok.gov.tr/ adresinden erişildi.
  • Yüzer, T. V. (2013). Uzaktan öğrenmede etkileşimlilik. Ortaya çıkışı, kullanılan teknolojiler ve bilgi akışı. Ankara: Kültür Ajans.

Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi

Year 2019, Volume: 7 Issue: 3, 1288 - 1308, 31.07.2019

Abstract

Açıköğretim sistemi öğrenci sayılarının, merkezi yerleştirme sınavına göre sayısal değişimini ortaya çıkarmayı amaçlayan bu çalışmada, 2015-2018 yılları arasında yükseköğretim sistemine kayıtlı Açıköğretim Fakültesi öğrencilerinin sayısal değişimi merkezi yerleştirme sınavı bağlamında incelenmiştir. Yükseköğretime geçişte uygulanan merkezi sınav uygulamalarındaki değişimlerin, açıköğretim fakültelerinin kontenjan ve yerleşim oranlarını nasıl etkilediğinin de incelendiği çalışmada, ilgili yıllarda yükseköğretimdeki öğrenci sayıları, açıköğretim öğrenci sayıları, ön lisans ve lisans düzeyinde eğitim veren programlarına yerleşen öğrenci sayıları, kontenjanlar ve boş kalan kontenjanlardaki değişim araştırılmıştır. Açıköğretim yoluyla eğitim-öğretim yapan fakültesi bulunan Anadolu Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi araştırmanın kapsamını oluşturmaktadır. Araştırmada üç üniversitedeki 2015-2018 yılları arasında açıköğretim öğrenci sayılarının dağılımı ve Türkiye yükseköğretim sistemi içerisindeki oranları ele alınmıştır. Yıllara göre kontenjanlar ve yerleşme oranları istatistiksel olarak incelenmiştir. Araştırma sonuçlarının açıköğretim fakültelerinde yeni programlar açılması, program kontenjanları ve yasal düzenlemeler konusunda karar vericilere yol göstereceği düşünülmektedir.

References

  • Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi. (2018). Nasıl öğrenci olabilirim? 12 Mart 2018 tarihinde https://www.anadolu.edu.tr/acikogretim/nasil-ogrenci-olabilirim adresinden erişildi.
  • Atatürk Üniversitesi. (2018). Açıköğretim fakültesi programlar. 12 Mart 2018 tarihinde https://www.ataaof.edu.tr/ adresinden erişildi.
  • Aydın, C. H. (2011). Açık ve uzaktan öğrenme: Öğrenci adaylarının bakış açısı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. AUAd, 3(2), 85–124.
  • Caladine, R. (2008). Enhancing E-Learning with Media-Rich Content and Interactions. IGI Global. doi:10.4018/978-1-59904-732-4
  • Daniel, J. S. (1998). Mega-universities and knowledge media : technology strategies for higher education. Kogan Page.
  • Gökdağ, D. (1990). AÖF’ün açıklık sınırları. Kurgu Dergisi, (7), 493–503.
  • Gündoğan, B., Eby, G. ve Yüzer, T. V. (2013). Uzaktan eğitimde ekolojik bir yaklaşım: Sürdürülebilir uzaktan bilgisayar mühendisliği eğitimi ekosistemi önerisi. Ankara: Kültür Ajans.
  • Holmberg, B. (2008). The evolution, principles and practices of distance education. Oldenburg: BISVerlag der.
  • İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi. (2018). Başvuru koşulları. 12 Mart 2018 tarihinde http://auzef.istanbul.edu.tr/basvuru-kosullari/ adresinden erişildi.
  • Kaya, Z. ve Odabaşı, F. (1996). Türkiye’de uzaktan eğitimin gelişimi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 29–41.
  • Keegan, D. (1996). Foundations of distance education (3. bs.). Routledge.
  • McMillan, J. H. (2004). Educational research: Fundamentals for the consumer. Pearson
  • Moore, M. G. ve Kearsley, G. (2012). Distance education : a systems view of online learning. Wadsworth Cengage Learning.
  • ÖSYM. (2018a). ÖSYM Aday İşlemleri Sistemi - 2018 Yükseköğretim Kurumları Sınavı. 12 Mart 2018 tarihinde https://ais.osym.gov.tr/ adresinden erişildi.
  • ÖSYM. (2018b). ÖSYS: Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sistemi. 31 Ekim 2018 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,9306/osys-anasayfa.html adresinden erişildi.
  • ÖSYM. (2018c). 2018-YKS Yerleştirme Sonuçlarına İlişkin Sayısal Bilgiler. 31 Ekim 2018 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,15288/2018-yks-yerlestirme-sonuclarina-iliskinsayisal-bilgiler.html adresinden erişildi.
  • Taylor, J. C. (2001). Fifth generation distance education. Instructional Science and Technology, 4(4), 1–14. https://eprints.usq.edu.au/136/ adresinden erişildi.
  • Uzaktan Öğretim Sözlüğü. (2018). Anadolu Üniversitesi Açık ve Uzaktan Öğrenme Sözlüğü. 30 Ekim 2018 tarihinde http://auosozluk.anadolu.edu.tr/index.php adresinden erişildi.
  • Yin, R. K. (2013). Case Study Research : Design and Methods (Applied Social Research Methods) (Fifth edit.). SAGE Publications.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Basım). Ankara: Seçkin.
  • YÖK. (2018a). Tarihçe - Yükseköğretim Kurulu. 30 Ekim 2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/tarihce adresinden erişildi.
  • YÖK. (2018b). Lisans Tamamlama/Dikey Geçiş - Yükseköğretim Kurulu. 12 Mart 2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/web/guest/lisans-tamamlama/dikey-gecis adresinden erişildi.
  • Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. (2019). 2018-2019 Öğretim Yılı Yükseköğretim İstatistikleri Önlisans ve Lisans Düzeyindeki Öğrenci Sayıları. 5 Temmuz 2019 tarihinde https://istatistik.yok.gov.tr/ adresinden erişildi.
  • Yüzer, T. V. (2013). Uzaktan öğrenmede etkileşimlilik. Ortaya çıkışı, kullanılan teknolojiler ve bilgi akışı. Ankara: Kültür Ajans.
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Muhammet Recep Okur 0000-0003-2639-4987

Publication Date July 31, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 7 Issue: 3

Cite

APA Okur, M. R. (2019). Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(3), 1288-1308.
AMA Okur MR. Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi. Derginin Amacı ve Kapsamı. July 2019;7(3):1288-1308.
Chicago Okur, Muhammet Recep. “Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7, no. 3 (July 2019): 1288-1308.
EndNote Okur MR (July 1, 2019) Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7 3 1288–1308.
IEEE M. R. Okur, “Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi”, Derginin Amacı ve Kapsamı, vol. 7, no. 3, pp. 1288–1308, 2019.
ISNAD Okur, Muhammet Recep. “Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7/3 (July 2019), 1288-1308.
JAMA Okur MR. Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2019;7:1288–1308.
MLA Okur, Muhammet Recep. “Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, vol. 7, no. 3, 2019, pp. 1288-0.
Vancouver Okur MR. Merkezi Yerleştirme Uygulamasının Açıköğretim Sistemine Etkisinin İncelenmesi. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2019;7(3):1288-30.