Research Article
BibTex RIS Cite

Yeni Medya Haberlerinde Kentsel Mekân ve Çocuk

Year 2020, Volume: 15 Issue: 25, 3753 - 3778, 31.05.2020
https://doi.org/10.26466/opus.666726

Abstract

Çocukların kentsel mekânlar içerisindeki varlığı, son zamanlarda sosyoloji, kamu yönetimi ve iletişim gibi farklı alanlarda üzerine çalışılan bir konudur. Bu çalışma alanları, çocukların kent içerisindeki konumlarını toplumsal açıdan irdelemekte ve kentsel mekânları aktif kullanımlarını artırmaya yönelik çabalar içerisine girmektedir. Günümüzde çocukların kent içerisinde sokak, park ve yeşil alan gibi kamusal alanlarda geçirdikleri zamanın geçmişe göre azaldığı görülmektedir. Ailelerin güvenlik kaygısı, yeni iletişim teknolojilerinin çocukları evde zaman geçirmeye yönlendirmesi ve kent içerisinde çocukların gelişimine uygun mekânların eksikliği, bu durumun başlıca sebepleri arasında sayılabilir. Bu doğrultuda çalışmanın konusu, çocukların kentsel mekânlardaki varlığının yeni medya haberlerindeki yansımasıdır. Çocukların kentsel mekânlardaki varlığıyla kastedilen onların kamusal alanları kullanım düzeyleridir. Çalışmanın ana sorunsalı, çocukların kent içerisinde ne tür sorunlar yaşadıklarını ve karşılaştıkları tehditleri ortaya koyabilmektir. Bu yüzden gündelik hayattaki toplumsal olay ve durumlar hakkında önemli ipuçları veren yeni medya haberleri analiz edilmiştir. Çalışmanın amacı, yeni medya haberlerindeki “kentsel mekân ve çocuk ilişkisine” yönelik söylemleri irdelemek olduğundan konuyla ilgili haber metinleri “eleştirel söylem analizi” yöntemiyle çözümlenmiştir. Çözümlemelerden elde edilen veriler, çocukların kent içerisindeki kamusal alanları kullanırken yaşamlarını tehdit eden sorunlarla karşılaştıklarını göstermektedir.

References

  • Akca, E. (2009). İdeoloji-dil-söylem ve anlam ilişkisi: Medyada anlamın toplumsal inşası. İ. Parlak (ed.). Medyada Gerçekliğin İnşası. Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları.
  • Akdağ, Ç. T. (2016). Yeni medyada çocuk haberciliği: “Milliyet Çocuk”, “Hürriyet Çocuk” ve “Cicicee Çocuk Deyince” sayfalarının incelenmesi. İleti-ş-im Dergisi, 25, 155-180.
  • Arslan, H. (2019). Eleştirel medya okuryazarlığı kapsamında çocuğa ve kadına yönelik olarak önerilen özel haber dili. Erciyes İletişim Dergisi, 6(1), 111-136.
  • Atalay, G. E. (2019). Sosyal medya ve çocuk: “Babishko Family Fun TV” isimli youtube kanalının eleştirel bir analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 1, 179-202.
  • Ballatore, A. ve Natale, S. (2005). E-Readers and The death of the book: Or, new media and the myth of the disappearing medium, Sage Publications, 1-16.
  • Bucher, H. J. ve Schumacher, P. (2016). Haber içeriği seçiminde dikkatin önemi-basılı ve çevrimiçi medyanın alınlanmasında dikkat örüntüleri üzerine bir göz-takip çalışması. H. Hülür ve C. Yaşın (ed.). Yeni Medya Kullanıcının Yükselişi. içinde (s.221-245) .Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Bulck, J. V. Custers, K. ve Nelissen, S. (2016). The child-effect in the new media environment: challenges and opportunities for communication research, Routledge, 10(1), s.30-38.
  • Churchman, A. (2003). Is there a place for children in the city?, Journal of Urban Design, 8(2), 99-111.
  • Fairclough, N. ve Graham, P. (2003). Eleştirel söylem çözümlemecisi olarak Marx: Eleştirel yöntemin yaratılışı ve küresel sermayenin eleştirisi ile bağıntısı. Söylem ve İdeoloji, Su Yayınları.
  • Gibson, M., McArdle, F. ve Hatcher, C. (2015). Governing child care in neoliberaltimes: Discursive constructions of children as economic units and early childhood educators as investment brokers. Global Studies of Childhood, 5(3), 322–332.
  • Gür, T. (2013). Post-modern bir araştırma yöntemi olarak söylem çözümlemesi. Zeitschrift für die Welt der Türken/ Journal of World of Turks, 5(1), 185-202.
  • TDK (t.y) Sözlük. 20.07.2019 tarihinde http://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • UNICEF(2004). Cocuk Haklarina Dair Sozlesme. 20.07.2019 tarihinde https://www.unicefturk.org/public/uploads/files/UNICEF_CocukHaklarinaDairSozlesme.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Hülür, H. ve Yaşın, C. (2017). Yeni Medya ve gazeteciliğin geleceğini çerçevelemek. H. Hülür ve C Yaşın (ed.). Yeni Medya Geleceğin Gazeteciliği. Içinde (s. 9-39), Ankara: Ütopya Yayınevi, .
  • Kalsın, B. (2016). Habercilikte dijital videonun yükselişi ile birlikte ortaya çıkan yöntemler ve ‘Vice News’ Modeli. M. G. Genel (ed.). Yeni Medya Araştırmaları 2. Içinde (s.199-219) Bursa: Ekin Yayınevi..
  • Keleş, R. (2005). Kent ve kültür üzerine. Mülkiye Dergisi, 29(246), 9-18.
  • Kılınç, B. ve Kılınç, E. P. (2018). Yeni medya ortamında çocuk birey: yeni iletişim teknolojileri ve medya pedagojisinin önemi. Akdeniz İletişim Dergisi, 22, 9-23.
  • Kürkçü, D. D. (2016). Yeni medya ve gençlik. İstanbul: Kriter Yayınevi.
  • Lefebvre, H. (2016). Şehir Hakkı. I. Ergüden (Çev.), İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Lucio, J. ve I’Anson, J. (2015). Children as members of a community: citizenship, participation and educational development:An İntroduction to The Special İssue. Eurupean Educational Research Journal. 14(2),129-137.
  • Manovich, L. (2018). Alan Kay ve evrensel medya makinesi. (Çev: C. Akın), F. Aydoğan (ed.). Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları içinde (s.47-70) İstanbul: Der Yayınları..
  • Mora, N. (2008). Medya çalışmaları medya pedagojisi ve küresel iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Özdemir, E. (2010). Kentin tanımlanmasında sosyolojik yaklaşımlar: Toplumsal süreç ve/veya mekânın çözümlenmesi. İdealkent, 1, 44-77.
  • Özer, Ö. (2011). Haber söylem ideoloji: Eleştirel haber çözümlemeleri. Konya: Literatürk Academia Yayınları.
  • Şirin, M. R. (2018). Çocuk hakları ve medya üzerine.Çocuk ve Medeniyet Dergisi, 1,5-10.
  • Tonucci, F. (2005). Citizen child: Play as Welfare parameter for urban life. Sage Pucblications, 24, 183-195.
  • Topal, A. (2004). Kavramsal olarak kent nedir ve Türkiye’de kent neresidir?. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1),276-294.
  • Tunçer, P. (2015). Türkiye’de kentleşme politikaları, The Journal of Academic Social Science Studies, 37, 275-290.
  • Van Der Haak, B., Parks, M. ve Castells, M. (2017). Gazeteciliğin geleceği: Ağ tabanlı gazetecilik. H. Hülür ve C. Yaşın (ed.). Yeni Medya Geleceğin Gazeteciliği. Içinde (s. 67-88) .Ankara: Ütopya Yayınevi,
  • Wodak, R. ve Meyer, M. (2001). Critical discourse studies: History, agenda, theory and methodology. R. Wodak ve M. Meyer (ed.). Methods of Critical Discourse Analysis. Londra: Sage Publication, 1-22.
  • Yao, S., Isami, K. ve Huiqing (2007). Children's Play Environment Growing up in Urban Residential District of China. Proceedings of the 6th Conference of the Pacific Rim Community Design Network, 18-21.

Urban Space and Child in New Media News

Year 2020, Volume: 15 Issue: 25, 3753 - 3778, 31.05.2020
https://doi.org/10.26466/opus.666726

Abstract

The existence of children in urban spaces has recently been studied in different fields such as sociology, public administration and communication. These fields of study examine the social position of children in the city and make efforts to increase the active use of urban spaces. Today, it is seen that the time spent by children in public spaces such as streets, parks and green spaces in the city is decreased compared to the past. The main reasons for this are the families' security concerns, the new communication technologies that direct children to spend time at home and the lack of suitable places for children's development in the city. Accordingly, the subject of the study is the reflection of the existence of children in urban spaces in the new media news. The presence of children in urban spaces means their level of use in public spaces. The main problem of the study is to reveal what kind of problems children face in the city and the threats they face. For this reason, new media news that provide important clues about social events and situations in daily life were analyzed. Since the aim of the study was to examine the discourses on the media “urban space and child relationship” in the new media news, news texts on the subject were analyzed with the method of “critical discourse analysis”. The data obtained from the analyzes show that children face problems threatening their lives while using public spaces in the city

References

  • Akca, E. (2009). İdeoloji-dil-söylem ve anlam ilişkisi: Medyada anlamın toplumsal inşası. İ. Parlak (ed.). Medyada Gerçekliğin İnşası. Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları.
  • Akdağ, Ç. T. (2016). Yeni medyada çocuk haberciliği: “Milliyet Çocuk”, “Hürriyet Çocuk” ve “Cicicee Çocuk Deyince” sayfalarının incelenmesi. İleti-ş-im Dergisi, 25, 155-180.
  • Arslan, H. (2019). Eleştirel medya okuryazarlığı kapsamında çocuğa ve kadına yönelik olarak önerilen özel haber dili. Erciyes İletişim Dergisi, 6(1), 111-136.
  • Atalay, G. E. (2019). Sosyal medya ve çocuk: “Babishko Family Fun TV” isimli youtube kanalının eleştirel bir analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 1, 179-202.
  • Ballatore, A. ve Natale, S. (2005). E-Readers and The death of the book: Or, new media and the myth of the disappearing medium, Sage Publications, 1-16.
  • Bucher, H. J. ve Schumacher, P. (2016). Haber içeriği seçiminde dikkatin önemi-basılı ve çevrimiçi medyanın alınlanmasında dikkat örüntüleri üzerine bir göz-takip çalışması. H. Hülür ve C. Yaşın (ed.). Yeni Medya Kullanıcının Yükselişi. içinde (s.221-245) .Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Bulck, J. V. Custers, K. ve Nelissen, S. (2016). The child-effect in the new media environment: challenges and opportunities for communication research, Routledge, 10(1), s.30-38.
  • Churchman, A. (2003). Is there a place for children in the city?, Journal of Urban Design, 8(2), 99-111.
  • Fairclough, N. ve Graham, P. (2003). Eleştirel söylem çözümlemecisi olarak Marx: Eleştirel yöntemin yaratılışı ve küresel sermayenin eleştirisi ile bağıntısı. Söylem ve İdeoloji, Su Yayınları.
  • Gibson, M., McArdle, F. ve Hatcher, C. (2015). Governing child care in neoliberaltimes: Discursive constructions of children as economic units and early childhood educators as investment brokers. Global Studies of Childhood, 5(3), 322–332.
  • Gür, T. (2013). Post-modern bir araştırma yöntemi olarak söylem çözümlemesi. Zeitschrift für die Welt der Türken/ Journal of World of Turks, 5(1), 185-202.
  • TDK (t.y) Sözlük. 20.07.2019 tarihinde http://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • UNICEF(2004). Cocuk Haklarina Dair Sozlesme. 20.07.2019 tarihinde https://www.unicefturk.org/public/uploads/files/UNICEF_CocukHaklarinaDairSozlesme.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Hülür, H. ve Yaşın, C. (2017). Yeni Medya ve gazeteciliğin geleceğini çerçevelemek. H. Hülür ve C Yaşın (ed.). Yeni Medya Geleceğin Gazeteciliği. Içinde (s. 9-39), Ankara: Ütopya Yayınevi, .
  • Kalsın, B. (2016). Habercilikte dijital videonun yükselişi ile birlikte ortaya çıkan yöntemler ve ‘Vice News’ Modeli. M. G. Genel (ed.). Yeni Medya Araştırmaları 2. Içinde (s.199-219) Bursa: Ekin Yayınevi..
  • Keleş, R. (2005). Kent ve kültür üzerine. Mülkiye Dergisi, 29(246), 9-18.
  • Kılınç, B. ve Kılınç, E. P. (2018). Yeni medya ortamında çocuk birey: yeni iletişim teknolojileri ve medya pedagojisinin önemi. Akdeniz İletişim Dergisi, 22, 9-23.
  • Kürkçü, D. D. (2016). Yeni medya ve gençlik. İstanbul: Kriter Yayınevi.
  • Lefebvre, H. (2016). Şehir Hakkı. I. Ergüden (Çev.), İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Lucio, J. ve I’Anson, J. (2015). Children as members of a community: citizenship, participation and educational development:An İntroduction to The Special İssue. Eurupean Educational Research Journal. 14(2),129-137.
  • Manovich, L. (2018). Alan Kay ve evrensel medya makinesi. (Çev: C. Akın), F. Aydoğan (ed.). Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları içinde (s.47-70) İstanbul: Der Yayınları..
  • Mora, N. (2008). Medya çalışmaları medya pedagojisi ve küresel iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Özdemir, E. (2010). Kentin tanımlanmasında sosyolojik yaklaşımlar: Toplumsal süreç ve/veya mekânın çözümlenmesi. İdealkent, 1, 44-77.
  • Özer, Ö. (2011). Haber söylem ideoloji: Eleştirel haber çözümlemeleri. Konya: Literatürk Academia Yayınları.
  • Şirin, M. R. (2018). Çocuk hakları ve medya üzerine.Çocuk ve Medeniyet Dergisi, 1,5-10.
  • Tonucci, F. (2005). Citizen child: Play as Welfare parameter for urban life. Sage Pucblications, 24, 183-195.
  • Topal, A. (2004). Kavramsal olarak kent nedir ve Türkiye’de kent neresidir?. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1),276-294.
  • Tunçer, P. (2015). Türkiye’de kentleşme politikaları, The Journal of Academic Social Science Studies, 37, 275-290.
  • Van Der Haak, B., Parks, M. ve Castells, M. (2017). Gazeteciliğin geleceği: Ağ tabanlı gazetecilik. H. Hülür ve C. Yaşın (ed.). Yeni Medya Geleceğin Gazeteciliği. Içinde (s. 67-88) .Ankara: Ütopya Yayınevi,
  • Wodak, R. ve Meyer, M. (2001). Critical discourse studies: History, agenda, theory and methodology. R. Wodak ve M. Meyer (ed.). Methods of Critical Discourse Analysis. Londra: Sage Publication, 1-22.
  • Yao, S., Isami, K. ve Huiqing (2007). Children's Play Environment Growing up in Urban Residential District of China. Proceedings of the 6th Conference of the Pacific Rim Community Design Network, 18-21.
There are 31 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Sociology
Journal Section Articles
Authors

Zehra Kurt 0000-0001-7252-6501

Publication Date May 31, 2020
Acceptance Date April 10, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 15 Issue: 25

Cite

APA Kurt, Z. (2020). Yeni Medya Haberlerinde Kentsel Mekân ve Çocuk. OPUS International Journal of Society Researches, 15(25), 3753-3778. https://doi.org/10.26466/opus.666726