Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KAMU HASTANE BİRLİKLERİNİN ÜLKE SAĞLIK POLİTİKALARINA KATKISINI BELİRLEMEDE SAĞLIK PERSONELİNİN ALGISI [SİVAS İLİ ÖRNEĞİ]

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 1, 105 - 127, 25.05.2020
https://doi.org/10.37880/cumuiibf.453697

Öz

Bu çalışma Kamu Hastaneler Birliği (KHB) sisteminin ülke sağlık politikalarına ne düzeyde olumlu veya olumsuz etki yaptığını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. 300 sağlık personelinden elde edilen veriler SPSS 23. İstatistik programında analiz edilmiştir. Anket formu, mesleki ve demografik özellikleri belirlemeye yönelik 7 adet sorudan ve KHB sistemi ile ilgili sağlık çalışanlarının algısını ölçmek için geçerliliği ve güvenirliliği test edilmiş 24 adet sorudan oluşturulmuştur. Sonuç olarak: KHB sistemi ile hasta memnuniyetinin ve bilgiyi elde etme imkânlarının arttığı ancak hastanelerin kar amacı güden kurumlar haline geldiği görülmüştür. KHB sistemine geçildikten sonra çalışacağı birimi kendi isteği ile seçenlerin, birimini kendi isteği ile seçmeyenlere göre ve eğitim düzeyi açısından lisans-lisansüstü mezunlarının, lise mezunlarına göre ve meslek grupları açısından doktorların diğer sağlık çalışanlarına göre daha olumlu düşündükleri görülmüştür. Yaş grupları arasında, KHB sistemine geçildikten sonra yeri değişen ve değişmeyen çalışanlar arasında, sisteminden öncesinden beri çalışanlar ile sonrasında çalışanlar arasında önemli bir farklılık görülmemiştir

Kaynakça

  • ALPER, Mehmet (2012), Türkiye’deki Kamu Hastanelerinin Yönetim Ve Organizasyon Yapısı, Kamu Hastane Birliği, Kapsamı Ve Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.AKIN, Harun (2015), Türkiye’de Sağlık Sistemi Ve Kamu Hastaneleri Birliği Sisteminde Yaşanan Yönetsel Sorunlar, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.AKTAN, Coşkun Can (2004), Sağlık Bakanlığı Merkez Teşkilatı Mevcut Sorunlar ve Swot Analizi, Sağlık Bakanlığı Stratejik Plan Ön Çalışması, http:/Canaktan.Org/Reform/Saglik-Reform.html, Erişim Tarihi:4 Mayıs 2017.ATEŞ, Metin (2012), Sağlık İşletmeciliği, Beta Kitapevi, İstanbul.BİRİNCİ, Şuayip (2014), Sağlıkta Yeni Bir Dönem Kamu Hastaneler Birliği, http://Www.Sdplatform.Com/Dergi.html, Erişim Tarihi:4 Mayıs 2017. ER, Ünal (2011), Sağlıkta Dönüşüm Aracı Genel Sağlık Sigortası, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.EVELYN, Akello (2004), Autonomy of Apex Hospitals in Uganda: Too Little, Too Slow, Health Policy and Development 2(2):151-160. FİLİZ, İsmail (2014), Kamu Hastane Birliklerinin Ülke Sağlık Politikalarına Katkısını Belirlemede Sağlık Çalışanlarının Algısı, Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.GÜNEL, Yılmaz (2017), Araç Kaskosu Yaptırma Düşüncesini Ve Sigorta Şirketi Seçimini Etkileyen Faktörlerin Tespitine Yönelik Yapısal Eşitlik Modeli İle Ölçek Geliştirme, Cumhuriyet Üniversitesi’nde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.GÜRBÜZ, Sait ve ŞAHİN, Faruk (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Seçkin yayınevi, Ankara.HARDING, April ve PREKER Alexander (2003), A Conceptual Framework for the Organizational Reforms of Hospitals. In: Preker A. and Harding A. Innovations in Health Services Delivery: The Corporatization of Public Hospitals, World Bank, Washington D.C. pp :23-78.HAYRAN, Osman ve SUR, Haydar (1997), Hastane Yöneticiliği. İstanbul: Nobel YayıneviKAVUNCUBAŞI, Şahin ve YILDIRIM, Selami (2010), Hastane Ve Sağlık Kurumları Yönetimi, Nadir Yayınevi, Ankara.KAYRİ, Murat (2009), Araştırmalarda Gruplar Arası Farkın Belirlenmesine Yönelik Çoklu Karşılaştırma (Post-Hoc) Teknikleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 19; 51-64.KIRILMAZ Harun, BAĞIŞ Mehmet, SALİM Bilal, ŞİMŞİR İsmail (2015), Sağlık Yöneticilerinin Değişim Sürecine Bakış Açılarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Uluslararası Yönetim İktisat Ve İşletme Dergisi, 11(25):91-113.KÜÇÜK, Yavuz Selim ve ŞAHİN, Bayram (2015), Kamu Hastane Birlikleri Uygulamasına İlişkin Sağlık Yöneticilerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 18 (2);103-121.OECD ve IBRD (2008), OECD Sağlık Sistemi İncelemeleri, Türkiye, OECD ve Dünya Bankası. RESMİ GAZETE (2011), 02.11.2011 tarih ve 28103 mükerrer sayılı Resmi Gazete.SAĞLIK BAKANLIĞI (2003), Sağlıkta Dönüşüm, http://www.Saglik.gov.tr/Saglikta-Donusum-Programi.html. Erişim Tarihi:4 Mayıs 2017.ŞİŞMAN, Serpil (2010), Aile Hekimliği Sistemine Sağlık Çalışanların Bakış Açısı, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.UĞURLUOĞLU, Özgür ve ÇELİK, Yusuf (2005), Sağlık Sistemleri Performans Ölçümü, Önemi Ve Dünya Sağlık Örgütü Yaklaşımı, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 8:1-6TÜRKMEN, Bekir (2015), Tasav Beyin Fırtınası Toplantıları.Sağlık Sektörü Çalışma Gurubu Türkiye’de Sağlık Sektörü: Gelişmeler, Sorunlar Ve Politika Önerileri http://Tasav.org/usrimg/yayinlar/raporlar/saglik.sektoru.html. Erişim Tarihi: 4 Mayıs 2017.YANMAZ, Muhammed (2010), Küreselleşme Sürecinde Türkiye De Son Dönem Sağlık Politikaları. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.YILMAZ, Abdullah (2007), AB’ye Uyum Sürecinde Türk Kamu Yönetiminin Dönüşümü Üzerine Notlar. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 17: 215-240.TOP, Mehmet ve ŞAHİN, Bayram (2004), Hastane Endüstrisinde Değişen Sınırlar: Avrupa Ülkelerinde Yaşanan Son Yirmi Yıllık Süreç. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(1): 85-106.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Filiz 0000-0002-7445-5361

Naim Karagöz

Yayımlanma Tarihi 25 Mayıs 2020
Gönderilme Tarihi 15 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Cilt: 21 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Filiz, M., & Karagöz, N. (2020). KAMU HASTANE BİRLİKLERİNİN ÜLKE SAĞLIK POLİTİKALARINA KATKISINI BELİRLEMEDE SAĞLIK PERSONELİNİN ALGISI [SİVAS İLİ ÖRNEĞİ]. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 105-127. https://doi.org/10.37880/cumuiibf.453697

Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.