Ordu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Öz

“İdeal gençlik, öncelikle filozofik bir edim sergileyerek, “hayatla ve özellikle eyleme dönüşen bir irade gücüyle donanmıştır. Bu onu, “hayatı, onun kapsadığı imkanları en son sınırına kadar derinleştirme, genişletme” gayesine doğru iten bir algı, kuşatıcı bir his, yani bir pathos’tur. Bu noktada ‘ideal genç’, ferdi ve toplumsal benliğin gerisindeki büyük varoluş dinamosu olan ‘iradeden yüz çevirip edilgenliği seçmeyen, tam tersine, “varoluşsal istemeyi yükselten, her şeyi kavramaya, hayata olumlu bir anlam vermeye çabalayan ve bunu hep yeniden bir kez daha deneyen bir ilke”yi/ ‘kuşatıcı benlik bilincini’ (S.K.) yaşama düsturu edinen..” bir ülkü ve gaye nesildir. Bu çalışmada biz, bu ülkü ve gaye/model, hatta kendi düzleminde ‘kudve, üsve’ olabilecek bir neslin ’iç-dış’ itibariyle, yani mana, hakîkat, fikir, inanç ve ahlâk olarak nasıl oluşabileceğine dair değerlendirmeler yaptık. İdeal gençlik tasavvuru ve inşamızı, kurucu değerler ve kaynaklar bağlamında, kendi irfan ve medeniyet algımıza dahil değer ve modellerimiz yanında, öteki addedilen evrensel modellerden ve kimliklerden de de yararlanmayı hakikat adına bir yükümlülük bildik. Bu bakış açımızı da Hz. Muhammed’in, “Hikmet, müminin yitik malıdır; bu sebeple onu nerede bulursa, onu almaya ve sahiplenmeye herkesten daha çok hak sahibidir!” hadisi şerifini kendimize rehbir edindik. Bunu biz, bütün varoluş alanlarına talip İslami inancın da bir Ethos’u/Evrensel Ahlak İlkesi olarak değerlendiriyoruz”.