Öz
The Quran, from its revelation to the present day, is the final divine scripture that people have made efforts to understand and interpret, and many works have been written on this subject. As a result of these studies, a considerable corpus has been formed. When evaluated objectively, this corpus will provide correct results in understanding and interpreting the Quran. Each period reflects its own conditions and characteristics. The needs, problems, perceptions, and language of the era take on a unique form. This situation necessitates a re-reading of the narrations in light of current conditions and developments. In this study, the work “Kur’ân Tefsirinde Farklı Yorumlar/ Tespitler-Değerlendirmeler” by Muhsin Demirci will be examined. The book evaluates the disputed verses and aims to highlight the author’s contemporary interpretation style and contributions to the science of commentary.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî Ahmed b. Hanbel. (1985/1405) el-Müsned, nşr. Ebû Hâcir Muhammed Saîd Besyûnî (Beyrut: y.y.).
- Ateş, S. (1989).Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, İstanbul: Yeni Ufuk Neşriyat
- Demirci, M. (2022). Kur’ân Tefsirinde Farklı Yorumlar, İstanbul: İFAV Yayınları
- Demirci, M.(2020). Tefsir Usûlü, İstanbul: İFAV Yayınları
- Elmalılı. (1979). Hak Dini Kur’ân Dili, İstanbul,
- Heyet. (2012). Kur’ân Yolu, Ankara, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları
- İbnü’l-Cevzî. (2002/1423). Zâdü’l-mesîr, Beyrut: Dâru İbnü Hazm
- Kurtubî. (2006/1427). El-Câmi’li ahkâmi’l-Kur’ân, al-Resalah Mâverd. En-Nüket ve’l-uyûn, Beyrut, Lübnan: Dâru Mektebu’l-ilmiyye Müslim,
- Nesefî. (1998/1419). Medâriku’t-tenzîl ve hakâiku’t-te’vîl, Dâru’l-Kemal Tayyib Râğıb el-İsfahânî. (2017). Müfredât(tr. Mustafa Yıldız), İstanbul: Çıra Yayınları
- Râzî, Fahreddin (1988). Et-Tefsîru’l-Kebîr, çev. Suat Yıldırım vd. (Huzur Yayınevi). Said Nursî.(2019). Şualar, İstanbul
- Sarıtoprak, Z. (1993). “Dabbetü’l-arz”, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA)
- Taberî. (2001/1422). Câmiu’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’ân, Kahire: Dâru Hicr
- Zemahşerî. (1998/1418). Keşşâf, Riyad: Mektebetü’abeykân
Öz
Kur’ân-ı Kerîm, indirilmesinden günümüze dek, insanların anlama ve yorumlama gayreti içinde olduğu ve bu konuda pek çok eser kaleme aldığı son ilâhî Kitaptır. Bu çalışmalar sonucu azımsanmayacak bir külliyât oluşmuştur. Bu külliyât, objektif bir şekilde değerlendirildiğinde, Kur’ân’ın anlaşılması ve yorumlanması daha sağlıklı sonuçlar verecektir. Her dönem kendi şartları ve özelliklerini yansıtır. Döneme ait ihtiyaçlar, sorunlar, algılar, dil kendine has bir forma bürünmüştür. Bu durum, nasların güncel şartlar ve gelişmeler ekseninde yeniden okunmasını gerekli kılar. Bu çalışmada Muhsin Demirci’ye ait “Kur’ân Tefsirinde Farklı Yorumlar/ Tespitler-Değerlendirmeler” adlı eseri incelenecektir. Yorumları hakkında ihtilaf edilen âyetlerin değerlendirildiği eserde, müellifin âyetleri güncel yorumlama tarzı ve tefsir ilmine katkıları ortaya konmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî Ahmed b. Hanbel. (1985/1405) el-Müsned, nşr. Ebû Hâcir Muhammed Saîd Besyûnî (Beyrut: y.y.).
- Ateş, S. (1989).Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, İstanbul: Yeni Ufuk Neşriyat
- Demirci, M. (2022). Kur’ân Tefsirinde Farklı Yorumlar, İstanbul: İFAV Yayınları
- Demirci, M.(2020). Tefsir Usûlü, İstanbul: İFAV Yayınları
- Elmalılı. (1979). Hak Dini Kur’ân Dili, İstanbul,
- Heyet. (2012). Kur’ân Yolu, Ankara, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları
- İbnü’l-Cevzî. (2002/1423). Zâdü’l-mesîr, Beyrut: Dâru İbnü Hazm
- Kurtubî. (2006/1427). El-Câmi’li ahkâmi’l-Kur’ân, al-Resalah Mâverd. En-Nüket ve’l-uyûn, Beyrut, Lübnan: Dâru Mektebu’l-ilmiyye Müslim,
- Nesefî. (1998/1419). Medâriku’t-tenzîl ve hakâiku’t-te’vîl, Dâru’l-Kemal Tayyib Râğıb el-İsfahânî. (2017). Müfredât(tr. Mustafa Yıldız), İstanbul: Çıra Yayınları
- Râzî, Fahreddin (1988). Et-Tefsîru’l-Kebîr, çev. Suat Yıldırım vd. (Huzur Yayınevi). Said Nursî.(2019). Şualar, İstanbul
- Sarıtoprak, Z. (1993). “Dabbetü’l-arz”, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA)
- Taberî. (2001/1422). Câmiu’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’ân, Kahire: Dâru Hicr
- Zemahşerî. (1998/1418). Keşşâf, Riyad: Mektebetü’abeykân
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 20 Temmuz 2023 |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Mayıs 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023Cilt: 6 Sayı: 1 |
ISSN: 2667-4491
Bu ürün Creative Commons Attribution 4.0 tarafından lisanslanmıştır.
Türk Akademik Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi (TURAJAS) aşağıda verilen Alan Endeksleri tarafından taranmaktadır;